معرفی فیلم یک مکان ساکت قسمت دو

خلاصه داستان:

فیلم‌ها به پایان نیاز دارند، اما فرانچایزها به داستان‌های سرگرم کننده احتیاج دارند و فیلم یک مکان ساکت “A Quiet Place Part II” نماد این مسئله است. قسمت اول “یک مکان ساکت” (2018) یک فینال زیبا و دلخراش را برای ما رقم زد، فیلمی که در آن بر موضوعات اصلی داستان از مقاومت انسان و از خود گذشتگی خانوادگی تأکید شده بود که تقریباً عالی بود و می‌توانست کافی باشد. با کویین مدیا همراه باشید.

موفقیت غیرمنتظره فیلم یک مکان ساکت، به پارامونت پیکچرز ایده‌های دیگری داد و در حالی که این قسمت جدید، مانند نسخه قبلی خود، به طرز شگفت انگیزی عمل كرده و دقیق کارگردانی شده است (توسط جان کراسینسکی، که این بار تنها مسئولیت داستان را برعهده دارد)، اما تا حد زیادی وحشت نسخه اصلی با اکشن کامل جایگزین کرده است. سریع‌تر، خشن‌تر و بسیار پر سر و صداتر، قسمت دوم عمق احساسی را فدای تنظیمات مهیج می‌کند که در مقایسه با رشد شخصیت‌های جوان کاربرد کمتری در پیشبرد داستان دارند.

یک افتتاحیه کاملاً هماهنگ به روز اول حمله بیگانگان بازمی‌گردد که لی و اویلین ابوت (کرازینسکی و امیلی بلانت) و سه فرزندشان از یک بازی بیسبال فرزندانشان در یک شهر کوچک لذت می‌برند. کراسینسکی و تیم او بار دیگر با استفاده از ترکیبی از جلوه‌های بصری وحشتناک و طراحی صدای ناخوشایند، دنباله‌ای از هرج و مرج و جنبشی را ایجاد کردند که هم به عنوان پیشگفتار فیلم اول و هم به عنوان آغازگر برای کسانی که بی‌خردانه از آن صرف نظر می‌کردند، عمل می‌کند. بلافاصله به روز 474، دقایقی پس از نتیجه ویرانگر روز اول، متوجه می‌شویم که اعضای خانواده باقی مانده – از جمله نوزاد تازه متولد شده – به دنبال پناهندگی به همسایه سابق، امت (کیلیان مورفی) در یک آسیاب رها شده هستند جایی که او گوشه‌گیر و عزادار خانواده از دست رفته‌اش است.

با این وجود، هنگامی که ریگان، دختر اِولین (که هنوز توسط بازیگر ناشنوا Millicent Simmonds به شکل شگفت‌آوری عالی بازی می‌شد)، دزدکی حرکت می‌کند تا یک سیگنال رادیویی را که معتقد است نشان دهنده دیگر بازماندگان است، دنبال کند موافقت می‌کند که او را دنبال کند و به خانه بیاورد.

کراسینسکی سعی می‌کند با تقسیم فیلم به دو خط داستانی جداگانه، پیوندی را که قسمت اول “یک مکان ساکت” به آن بخشیده است تکرار کند – صحنه‌هایی از مهربانی داخلی که وحشت را متوقف می‌کرد و اجازه می‌داد نفسی تازه کنیم. و در حالی که باقیمانده “قسمت دوم” هرگز به شدت و هیجان پیشگفتار آن افزایش پیدا نمی‌کند، تمهیدات اکشن آن فضای کمی برای شخصیت‌ها بابت عزاداری از دست دادن‌های فراوان باقی می‌گذارد.

بنابراین وقتی ماجراهای گاه وحشتناک ریگان و امت را دنبال می‌کنیم، می‌بینیم که برادر مصدومش، مارکوس (نوح ژوپ)، برای محافظت از کودک در کارخانه فولاد مبارزه می‌کند و نگران اویلین در حالی که بدنبال اکسیژن و تجهیزات پزشکی می‌رود، است. قسمت دوم فیلم یک مکان ساکت در درجه اول داستان کودکانی است که مجبور می‌شوند خیلی سریع بزرگ شوند و چیزهای زیادی را می‌بینند.

گرچه خود بیگانگان غیرقابل کشف هستند و چیزی جز ریشه کن کردن ما نمی‌خواهند ما می‌دانیم که آنها نابینا هستند، از طریق صدا حرکت می‌کنند و بازخورد صدا از سمعک ریگان آنها را عصبانی و آسیب‌پذیر می‌کند. اما آنها چه می‌خورند؟ (اگر انسان نیست، این همه دندان برای چه کاری است؟) آیا این هیولاها بچه هم دارند؟ لانه‌ها را به ما نشان بده! اگرچه از بسیاری جهات فیلم یک مکان آرام نمونه بسیار خوبی از فیلمسازی است، اما “قسمت دوم” همچنان درگیر فیلمنامه‌ای است که دو بحران جداگانه را حل می‌کند در حالی که فیلم را در هاله‌ای از ابهام قرار می‌دهد حداقل تا قسمت سوم.